پایداری سیستم های قدرت و ریزشبکه ها :
پایداری سیستمهای قدرت مانند گذشته همچنان به عنوان موضوع اصلی در بهره برداری از سیستمهای قدرت مطرح است. زیرا موضوع پایداری، مولفه مهمی برای مدیریت انرژی و برنامه ریزی در هر سیستم قدرت میباشد.
از طرف دیگر، تنوع منابع انرژی تجدیدپذیر و استفاده بهینه تر از منابع انرژی اصلی (با عمل تولید در نزدیک بار) منجر به افزایش واحدهای تولید پراکنده (DG) در شبکه توزیع فشار ضعیف و متوسط گشته است. کاربرد واحدهای DG در سیستمهای توزیع، نوع جدیدی از سیستمهای قدرت بنام میکروگرید را معرفی مینماید. چنین سیستمهایی میتوانند به شبکه قدرت اصلی متصل شده و یا بطور مستقل یعنی بصورت جزیرهای مورد بهره برداری قرار بگیرند که در هر دو مد بهره برداری بایستی یک تغذیه پیوسته ای را برای مراکز بار یا مصرف کنندگان فراهم آورند. لذا این مفهوم منجر به تعریف جدیدی از بهره برداری واحدهای DG گشته که نیازمند طرحهای حفاظتی و کنترلی پیچیده ای در سیستم خواهد بود.
مساله پایداری سیستمهای میکروگرید تقریباً از سال 2006 میلادی (یعنی همان سالهای آغازین ظهور این مفهوم) بعنوان یکی از موضوعات چالش برانگیز بطور جدی مورد مطالعه قرار گرفته است. تکنیکها و استراتژیهای مختلفی توسط محققان و دانشمندان متعددی از سراسر جهان در منابع گوناگون میتوان یافت که به تعریف، طبقه بندی و بهبود پایداری در سیستمهای میکروگرید پرداخته اند. برخی از آنها تنها به بررسی یک یا تعداد اندکی از واحدهای DG خاص (بویژه مزرعه بادی، پیل سوختی و سیستم فتوولتاییک) پرداخته و برخی دیگر بصورت کلی و بدون محدودیت در نوع منابع DG، موضوع را بررسی نمودهاند. از میان مسایل پایداری، کنترل فرکانس و ولتاژ سیستمهای میکروگرید توجه و اهمیت بسیاری را از جانب محققان بخود جلب نموده اند. از اینرو طرحهای کنترلی مختلفی را برای پایداری ولتاژ و بخصوص پایداری فرکانس در منابع گوناگون میتوان یافت. این طرحها (که اغلب تنها از اطلاعات محلی سیستم استفاده مینمایند) جهت بهبود عملکرد واحدهای DG بدون نقض قیود شبکه معرفی گردیده و شرایط مناسبی را جهت مشارکت موثر در سیستم قدرت و بازار برای آنها فراهم می آورند.