بیان هدف در طراحی سیستم کنترل تطبیقی ، انواع روش های کنترل تطبیقی
کنترل تطبیقی بر اساس مدل داخلی
ایده کنترلکننده مدل داخلی بر پایه یک مدل صریح از سیستم استوار است . در این طراحی سیستم به دو بخش پایدار و ناپایدار تقسیم شده و براساس حذف صفر و قطب عمل می کند ، این روش برای سیستم غیرخطی کاربرد چندانی ندارد چرا که امکان جداسازی بخش های پایدار و ناپایدار در آن ممکن نیست .
کنترل تطبیقی بر اساس تئوری پسیویتی
یکی دیگر از روش هایی که برای سیستم های خطی کاربرد دارد ، در این روش هدف کنترل تطبیقی شیفت قطب ها به سمت چپ محور و پایدارسازی از این طریق است . مبنای این روش براساس تئوری های کنترل مدرن می باشد .
کنترلکنندهی تطبیقی مدل مرجع
در روش كنترل تطبيقي مدل مرجع، پاسخ ايده آل و مطلوب به سيگنال ورودي، به صورت يك مدل مرجع تعريف ميشود. با استفاده از اين روش كنترلي، خطاي بين خروجي سيستم و خروجي مدل با اعمال مكانيزمي صفر ميشود.روش MRAC یا Model Reference Adaptive Control مزايايي دارد كه از آن جمله ميتوان به روند تطبيق سريع و پيچيدگي كمتر الگوريتم تطبيق نام برد.
کنترل تطبیقی بر اساس مد لغزشی
روش کنترل تطبیقی بر اساس مد لغزشی به منظور تطبیق سازی برای سیستم های غیرخطی کاربرد دارد . مبنای این روش در تطبیقی براساس تئوری های کنترل مدرن است و در آن از محدوده های نامعینی برای طراحی استفاده می شود ، همانند تمامی روش ها سیگنال کنترلی در این روش دارای چترینگ بالایی است که کاربرد آن را سخت می کند .